2 نصفه شب...

ساعت 2 از نیمه شب میگذره وامروز 26 شهریور 92 ...یه روز نسبتا گرم وشرجی  ....وتو وبابایی در خواب ناز هستید....با خودم خلوت کردم ..خودی که خیلی وقت است به آن سر نزده ام.....همه چیزم تو شده ای ...دیگر به خودم نمی رسم .....پاره تنم منتی برایت نباشد........ولی 7ماه وهشت روز است که مادر شده ام.....

مادر

واژه عجیبی ست تا به این روزها نمی رسیدم درکش نمی کردم...قبلا مادر نامی بود که تنهاصدامیکردم ....و اکنون

من مادم

مادر یعنی عشق محض

مادر یعنی زنده شدن با یک لبخند پاک

مادر یعنی فراموش کردن تمام خستگی با یک در آغوش گرفتن

مادر یعنی بوئیدن زیرگلو

مادر یعنی ساعت ها زل زدن به چهره فرزندش

مادر یعنی خوابیدن شبهنگام از خستگی ...اما...بیدار شدن نیمه شب وخیره شدن به کودکش وآرزو کردن اینکه :ای کاش زودتر صبح شود وچشمان زیبای فرزندش راباز دیدن

مادر یعنی تمام دعایش فرزند

مادر یعنی همیشه نگران

مادر یعنی.....

...

ومن همه اینهایم

خوش به حال من...

خوش به حال من که مادر دختری همچون تو هستم.....توی که همچون مهتاب در آسمان رندگی ام میدرخشی ومن به خود میبالم که با وجود تو آسمان شبم

....

همیشه نورانی ست....